Ontdek de landschappen, portretten en stillevens van Sientje Mesdag-van Houten en de bekende zeegezichten van Hendrik Willem Mesdag in 'Samen in de schijnwerpers. De Mesdags in hun museum'.
Het kunstenaarsechtpaar Hendrik Willem Mesdag (1831-1915) en Sientje Mesdag-van Houten (1834-1909) bouwde een leven lang aan een verzameling. Beiden waren ze kunstenaar, verzamelaar en ondernemer.
In 2023 is het 120 jaar geleden dat zij hun fraaie collectie aan de Staat der Nederlanden schonken. Om dat te vieren kunt u nu alle werken van de Mesdags in hun eigen museum bekijken!
De tentoonstelling laat zien hoe de Mesdags zichzelf met hun persoonlijke tekeningen en schilderijen representeerden tussen de Franse en Nederlandse kunstenaars van wie ze werken en objecten in hun verzameling hadden. Wat wilden ze hiermee laten zien en wat zegt dat over hen?
'Zonder mijn man was ik nooit schilderes geworden, en zonder mij was hij waarschijnlijk geen schilder geworden.'
Sientje Mesdag, in een interview in de Wereldkroniek, 21 april 1906.
Een voorbeeld voor het feminisme
Sientje Mesdag-van Houten was al ver in de dertig toen ze begon met schilderen. Huisvriend en collega-kunstenaar Jozef Israëls noemde haar ‘een voorbeeld voor het feminisme’. Ze was een van de weinige vrouwen binnen de gerenommeerde kunstenaarsvereniging Pulchri Studio.
Sientje exposeerde haar werk in binnen- en buitenland. Soms regelde haar man dit voor haar, in één moeite door met zijn eigen werk.
'Populair – ik weet dat – populair is mijn werk niet, maar ook weet ik: ’t wordt door velen op prijs gesteld.'
Sientje Mesdag- van Houten, geciteerd in De Amsterdammer, weekblad voor Nederland, december 1904.
Zeeschilder Mesdag
Tot zijn 35ste jaar schilderde en tekende Hendrik Willem Mesdag alleen in zijn vrije tijd. Hij werkte als bankier in het Groningse effectenkantoor van zijn vader. Maar door een forse erfenis veranderde alles. Zijn vrouw Sientje spoorde hem aan om te doen wat hij altijd al gewild had. Hij greep zijn kans en werd kunstenaar.
'Ik ben vijf en dertig jaar. Ik heb een vrouw en een kind. Ik ben opgeleid voor den handel, maar daar deug ik niet voor. Ik ben schilder. Help mij.'
Hendrik Willem Mesdag in een brief aan zijn achterneef, de schilder Lourens Alma Tadema, 1866.
Er waren al heel veel landschapschilders, en Mesdag wilde zich van hen onderscheiden. In 1869, tijdens een vakantie op het Duitse Waddeneiland Norderney, wist hij het: hij besloot zeeschilder te worden. Nog geen jaar later boekte hij zijn eerste grote succes. Hij won een belangrijke prijs.