Hagar en Ismaël

Jean-François Millet (1814 - 1875), 1848-1849

olieverf op doek, 147 cm x 236.5 cm
De Mesdag Collectie, Den Haag

In 1848 ontving de Parijse kunstenaar Millet een opdracht van de Franse regering. Hij moest de Bijbelse vertelling van Hagar en Ismaël schilderen. Dat verhaal beschrijft hoe het dienstmeisje Hagar een zoon kreeg van Abraham, omdat zijn vrouw Sara kinderloos bleef. Toen Sara toch een zoon kreeg, stuurde Abraham Hagar en haar kind Ismaël de woestijn in.

Millet schilderde het moment waarop Hagar zich afkeert van haar zoon. Zij wil hem niet zien sterven van de dorst. Hij concentreerde alle aandacht op de figuren. Zo gaf hij de essentie van het verhaal weer: het menselijke lijden.

Millet zou het schilderij nooit helemaal afmaken. Dat kwam waarschijnlijk door zijn vertrek naar Barbizon. In juni 1849 ging hij daar voorgoed heen, om landschappen en boerenscènes te gaan schilderen.